مهریه مالی است که به‌محض وقوع عقد نکاح به زن تعلق می‌گیرد و زن هر زمان بخواهد، می‌تواند آن را مطالبه کند. حتی اگر رابطه زناشویی برقرار نشده باشد.
بله، زن می‌تواند کل مهریه را به‌صورت یکجا مطالبه کرده و حتی درخواست توقیف اموال شوهر را بدهد، مگر آنکه مهریه تقسیط شده یا توافق خاصی شده باشد.
بله، مهریه حقی است مستقل از طلاق و در هر حال (جز در موارد خاص مانند بذل مهریه یا عدم تمکین زن) باید به زن پرداخت شود.
نفقه شامل هزینه‌های مسکن، خوراک، پوشاک، درمان، بهداشت و نیازهای متعارف زن است و پرداخت آن به‌عهده شوهر می‌باشد تا زمانی که زن در عقد و تمکین او باشد.
زن می‌تواند به دادگاه خانواده شکایت کرده و دادخواست مطالبه نفقه بدهد. اگر نپرداختن نفقه عمدی و با توان مالی باشد، حتی می‌تواند مجازات حبس برای شوهر در نظر گرفته شود.
اجرت‌المثل مبلغی است که بابت زحماتی که زن در خانه شوهر انجام داده و شرعاً موظف به آن نبوده (مانند آشپزی و خانه‌داری)، با نظر کارشناس و دادگاه تعیین می‌شود.
اگر زن مهریه‌اش را به‌صورت رسمی (مثلاً در دادگاه یا سند رسمی) ببخشد، دیگر حقی برای مطالبه آن ندارد، اما سایر حقوق مثل نفقه یا اجرت‌المثل همچنان پابرجاست.
بله، حتی در دوران عقد (پیش از عروسی) نیز زن حق مطالبه مهریه را دارد. اگر شوهر پرداخت نکند، زن می‌تواند از طریق دادگاه اقدام قانونی کند.
بله، مهریه زن دِینی بر عهده شوهر است و در صورت فوت او، زن می‌تواند از اموال به‌جامانده، مهریه خود را مطالبه کند.
بله، مهریه می‌تواند هر مال مشروعی باشد که ارزش مالی دارد؛ از جمله سکه، ملک، طلا یا حتی انجام کار معین. رایج‌ترین نوع در ایران سکه بهار آزادی است.